ميانمار

٪ ۸۹ مردم اين كشور پيرو آيين بودا هستند، ٪ ۴ مسيحي، ٪ ۴ مسلمان، ۱٪ روح‌باور و ۲ ٪ معتقد به اديان ديگر هستند.
مونيوا شوزيگون پايا

برخي از مشهورترين بناهاي بودايي مانند مدرسه تراوادا (Theravada)، صخره طلايي (Kyaiktiyo Pagoda) و شِوِدگن (Shwedagon Pagoda) در اين منطقه قرار دارند.

زبان برمه‌اي زبان مادري و رسمي اين كشور، به زبان تبتي و زبان چيني نزديكي دارد. خط برمه‌اي متشكل از حروفي دايره‌شكل است.

ميانمار طبق آخرين آمار بدست آمده جمعيتي بالغ بر ۷۵ ميليون نفر برخوردار است.

از اين تعداد جمعيت تنها ۲۴ درصد در نواحي شهري زندگي مي‌كنند.

مراقبت از سلامت برمه يكي از بدترين كشورهاي جهان است. سازمان سلامت جهان رتبه برمه را در جهان ۱۹۰ اعلام كرده‌است

اين كشور يكي از كشورهاي آسياي جنوب شرقي است، متأثر از چند دهه ركود، سو مديريت و انزواء.

برمه كشوري حاوي منابع غني است، اما اقتصاد آن كم‌ترين توسعه و پيشرفت را در جهان داراست.

توليد ناخالص ملي برمه ۵۳٫۱۴ ميليارد دلار و متوسط رشد اقتصادي آن ۵٫۵ درصد در سال است كه پايين‌ترين رشد اقتصادي ناحيه مكونگ است.

در اين ميان، اتحاديه اروپا، سازمان ملل متحد و كانادا تحريم‌هاي اقتصادي سنگيني را عليه برمه تصويب كرده بودند.

ميانمار از شمال شرقي با چين، از شرق با لائوس، از جنوب شرقي با تايلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربي با هند مرز مشترك دارد و از جنوب غربي با خليج بنگال و از جنوب با درياي آندامان محدود مي‌شود. يك سوم مرز خارجي ميانمار را مرز آبي تشكيل مي‌دهد.

ميانمار با مساحت ۶۷۸۵۰۰ كيلومتر مربع دومين كشور بزرگ آسياي جنوب شرقي است. اين كشور ۱۹۰۰ كيلومتر مرز آبي دارد.

سه رشته كوه اصلي در ميانمار وجود دارد كه هر سه از شمال (هيماليا) به جنوب كشيده شده‌اند. در شمال، كوهستان هِنگ‌دوآن مرز ميانمار و چين را تشكيل مي‌دهد. قله هكاكابو رازي، واقع در استان كاچين با ارتفاع ۵۸۸۱ متر بلندترين نقطه ميانمار است.

كشور برمه به هفت ايالت (ပြည်နယ်) و هفت ناحيه (တိုင်းဒေသကြီး) تقسيم شده‌است. ناحيه‌ها مناطقي هستند كه بيشتر ساكنانشان را مردم قوم بامار (قوم اكثريت در برمه) تشكيل مي‌دهند. ايالت‌ها در ميانمار به طور معمول ناحيه‌هايي هستند كه منطقه سكونت يك قوم مشخص اقليت را شامل مي‌شوند.[۶]

آمارهاي جدول زير مربوط به تاريخ ۳۱ دسامبر ۲۰۰۱ است.

در حالي كه برمه يكي از مستمرات بريتانيا بود، امضاي موافقتنامه‌اي توسط ژنرال آنگ سان باعث شد كه اين كشور نهايتاً به استقلال برسد.

در سال ۱۹۷۴ طيّ يك همه‌پرسي ملي، جمهوري سوسياليستي برمه رسماً تحت طرح‌ريزي قانون اساسي جديد، حيات دوباره يافت.

آنگ سان سوچي، دختر ژنرال سان، از رهبران جنبش استقلال طلبانه برمه، از سال ۱۹۸۸ فعاليت سياسي خود را در آن كشور آغاز كرد. در آن سال، برمه دستخوش آشوب سياسي بود كه در سال ۱۹۸۹ به روي كار آمدن ارتش و بازداشت وي منجر شد. در انتخابات پارلماني سال ۱۹۹۰، در حاليكه خانم آنگ سان سوچي همچنان در بازداشت بود، جنبش طرفدار دمكراسي به پيروزي چشمگيري در برمه دست يافت. وي به عنوان رهبر ليگ ملي براي دموكراسي برمه، در سال ۱۹۹۰ در انتخابات عمومي برمه پيروز شد ولي رهبران نظامي برمه اين انتخابات را باطل اعلام كردند.

راهبان بودايي يكي از عوامل اصلي در تظاهرات سال ۲۰۰۷ عليه رهبران نظامي برمه بودند. پس از وقوع ناآرامي‌هاي پراكنده در اعتراض به افزايش قيمت سوخت بود كه راهبان بودايي بزرگ‌ترين تظاهرات ضد دولتي پس از سال ۱۹۸۸ ميلادي را ترتيب دادند كه براي چند روز اوضاع را در رانگون، پايتخت و ساير مراكز جمعيتي ملتهب كرد.

آغاز بحران به در درگيري بين يك فرد مسلمان با يكي از بوداييان، بر مي‌گردد كه طي آن فرد بودايي كشته شد و اين واقعه خشم مردم محلي و مأموران دولتي را برمي‌انگيزد، اين ماجرا بهانه‌اي براي افراط طلبان جهت حمله به روستاهاي مسلمان نشين و آتش زدن منازل آنها شد. اين خشونت‌ها درحالي ادامه دارد كه رئيس جمهور ميانمار هفته گذشته اعلام كرد كه مسلمانان شهروند ميانمار نيستند.[۱][۲]

در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندي به تصويب رسيد كه به واسطه اين قانون از ميان ۱۴۴ قوميت موجود در ميانمار ۱۳۵ قوميت حق شهروندي دريافت كردند و ۹ دسته از اقوام اقليت از حق شهروندي محروم شدند كه بزرگترين اين قوميت‌هاي، قوم روهينگيا است.

دولت ميانمار براي رفع اختلافات و مشكلات ميان مسلمانان و بوداييان، سياست كوچ اجباري كل ۶ ميليون مسلمان روهينگيايي را از منطقه آركان اتخاذ كرده‌است. البته آمار رسمي جمعيت روهينگيا ۶ ميليون نفر است اما طبق آمار غيررسمي جمعيت اين قوم كه صد در صد آنها مسلمان هستند به ۸ ميليون نفر مي‌رسد. به واسطه اين سياست اتخاذ شده از جانب دولت قريب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آركان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تايلند و ۴۰ هزار نفر به مالزي و تعداد قابل توجهي به ديگر كشورهاي آسيايي مهاجرت كردند.

نخستين قومي كه آثاري از تمدن خود را در برمه به‌جاي گذاشتند، مردم پيو و مون بوده‌اند، كه در شمال برمه سكونت داشتند. پس از آنها اقوام شان، كارون و كاچين از سرزمين‌هاي جنوب به مناطق امروزي برمه نفوذ كرده بودند.

در اواخر سده هشتم ميلادي در اثر تسلط اقوام شان و كارن در جنوب و مركز برمه مردم پيو به قسمت‌هاي شمالي رانده شدند. علت عقب رانده شدن اين قوم گسترش سلطه تاي بود، كه در شمال و شمال شرقي برمه قدرت را در دست داشتند. قوم شان تا سده ۱۳ ميلادي؛ در بخش‌هايي از برمه قدرت و حكومت را در دست داشتند، ولي در همين قرن اين قوم عمدتاً به تايلند مهاجرت كردند.

در ۱۴۰۴ ميلادي يك فرمانده نظامي برمه به نام آناوِرِاهتا به پادشاهي رسيد، و دودمان موسوم به پاگان را بنيانگذاري كرد. اين دودمان حدود دويست سال در برمه حكومت كرد.

در طي جنگ جهاني دوم، ارتش استقلال‌طلب برمه به‌وجود آمد و ارتش مزبور طي ۱۹۴۱ همراه با ارتش ژاپن وارد مناطق جنوبي برمه گرديد. پس از يك درگيري سخت در ماه مه ۱۹۴۵ رانگون پايتخت برمه كاملاً به تصرف نيروهاي محلي برمه درآمد، ژاپني‌ها بيرون رانده شدند و چيرگي انگلستان دوباره بر كشور برمه برقرار شد.

ميانمار (بـِرمه پيشين) (نام رسمي: اتحاديه جمهوري ميانمار) (نام برمه‌اي: ပြည်ထောင်စု သမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်) كشوري است در آسياي شرقي. بزرگ‌ترين شهر اين كشور رانگون است ولي پايتخت آن شهر نايپيداو مي‌باشد. جمعيت ميانمار بيش از ۶۰ ميليون نفر، زبان رسمي اين كشور برمه‌اي و واحد پول آن كيات است.

۶۸ درصد از مردم ميانمار از تبار برمه‌اي، ۹ درصد شان، ۷ درصد كارن و بقيه از ديگر اقوام هستند. ۸۹ درصد از مردم ميانمار بودايي، ۴ درصد مسيحي، ۴ درصد مسلمان و ۱ درصد نيز پيرو آيين هندو هستند.

ميانمار از نظر مساحت چهلمين كشور بزرگ جهان و از نظر جمعيت بيست و چهارمين كشور پرجمعيت جهان است.

ميانمار، با نام پيشين برمه، از مستعمره‌هاي بريتانيا بود كه در سال ۱۹۴۸ به استقلال رسيد. از زمان استقلال، اين كشور شاهد درگيري‌هاي درازمدت ميان اقوام پرشمار خود بوده و يكي از طولاني‌ترين جنگ‌هاي داخلي را به خود ديده‌است.

برمه از ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۱ تحت يك رژيم نظامي اداره مي‌شد اما از پس از برگزاري انتخابات در سال ۲۰۱۲، اين رژيم نظامي در سال ۲۰۱۱ رسماً پايان يافت و حكومتي نيمه‌نظامي جايگزين آن شد كه اين حكومت دست به يك رشته اصلاحات دموكراتيك زده‌است.